Μπασκίμ Φίστα...
Δημοσίευμα από το sentragoal.gr
Σε όποιον δηλώνει ο πιο μεγάλος θαυμαστής της Ιντερ ο Μπασκίμ Φίστα έχει να πει πως για τη λατρεία του στους «νερατζούρι» φυλακίστηκε και βασανίστηκε και πως η δική τους αγωνιστική ύπαρξη ήταν αυτό που τον κράτησε ζωντανό στα 20 χρόνια του ως πολιτικού κρατούμενου.
Σήμερα ο 65χρονος ζει στο Ούντινε και με αφορμή την αναμέτρηση Ιντερ - Ουντινέζε η «Gazzetta dello Sport» παρουσίασε την ιστορία του.
Από μικρός ο Φίστα δούλευε σε εργοστάσιο μεταλλουργίας στα Τίρανα. Ηταν, δε, τη δεκαετία του ’60, όταν μέσω του Τούρκου συναδέλφου του Ορχάν έμαθε για την Ιντερνατσιονάλε. Ποδοσφαιριστής ο ίδιος άκουγε κάτω από τα σκεπάσματα στο ραδιόφωνο τη «Φωνή της Αμερικής» και ονειρευόταν τα παιχνίδια της ιταλικής ομάδας -η κομμουνιστική δικτατορία του Χότζα υποδείκνυε στη Δύση τον εχθρό. Μια ημέρα εισηγήθηκε στον προϊστάμενό του την αγορά ενός
μεταχειρισμένου ιταλικού μηχανήματος.Ηταν αρκετό να κατηγορηθεί για εχθρική προπαγάνδα και στα 23 του να περάσει τις πύλες της φυλακής. Του επιβλήθηκαν 12 χρόνια, ποινή στην οποία προστέθηκαν άλλα δέκα ύστερα από μια απεργία όπου συμμετείχε για να καταγγείλει τις συνθήκες κράτησης. Ξύπνημα στις 4 και όλη μέρα στα ορυχεία. Το να λιποθυμάει κανείς από την κούραση ήταν το σύνηθες. Τότε τους κρεμούσαν ανάποδα με δεμένους τους αστραγάλους προς συμμόρφωση. Για να μην τρελαθεί, ο Φίστα σκεφτόταν την Ιντερ και μάθαινε ιταλικά δίπλα στον ιερέα Μεσκάλα. Και μετά ήρθε η 9η Ιουνίου 1978. Ηταν έξω στην αυλή για το γεύμα: 45 γραμμάρια κρέας όλο κόκαλο και 300 γραμμάρια ψωμί. Στα μεγάφωνα έπαιζε το ραδιόφωνο των Τιράνων και εκτός από τα συνηθισμένα που μετέδιδε ακούστηκε το εξής: «Χθες στη Ρώμη η Ιντερ κέρδισε το Κύπελλο Ιταλίας νικώντας τη Νάπολι 2-1».
Ο Μπασκίμ χαμογέλασε, έσφιξε τις γροθιές του, ο φύλακας παραδίπλα τον είδε και τιμωρήθηκε με 30 ημέρες στην απομόνωση και με τους φρουρούς που άλλαζαν τρεις φορές το 24ωρο να τον ξυλοφορτώνουν.
Αποφυλακίστηκε το 1989 ύστερα από 20 χρόνια και 147 ημέρες και το 1990 αφίχθη στην Ιταλία με τη σύζυγο και την κόρη του. Είδε για πρώτη φορά την Ιντερ στην τηλεόραση σε ντέρμπι με τη Μίλαν. Εβγαλε μια κραυγή από τη χαρά του, για να νιώσει το χέρι της γυναίκας του και να ακούσει τη φωνή της: «Μη φωνάζεις. Τι θα πουν οι γείτονες;».
Οχι, τώρα δεν του έφταναν τα κλειστά σε γροθιά χέρια για να πανηγυρίσει. Τώρα ο Μπασκίμ Φίστα ήταν ελεύθερος και να φωνάξει.
Όταν η ομάδα σώζει ζωές..
